وب‌گاه وارژه

یکی بود، یکی نبود.
زیر گنبد کبود،
غیر از خدا
نامهربون
هیشکی نبود.

پی‌نوشت: این وبلاگ، تک‌گوشه‌ی آرامش دنیایِ دیروز من بود. برای من امروز؟ چرت‌وپرت‌های پراکنده..
از سبک نوشتنم تا تک‌تک واژه‌هایش با این خزعبل‌ترین معنای ممکن‌شان متنفرم.
هه، من و اولین نفرتم..!